Αν κάτι χαρακτηρίζει τα καλά sites ειδησεογραφικού/ψυχαγωγικού/lifestαλάδικου/ειδικού περιεχομένου, αυτό είναι πρώτα απ' όλα τα ακονισμένα αντανακλαστικά τους. Είτε πρόκειται για πρωτογενές υλικό, είτε για ό'τι "άρπαξαν" στο Web, το "κρεμάνε" σε χρόνο dt. Ένα δεύτερο είναι η συνεχής ανανέωση του περιεχομένου. Αν στο Διαδίκτυο περάσει εβδομάδα χωρίς update, είσαι τελειωμένος.
Αυτό είναι κάτι που το έχουν καταλάβει όλοι -πλην των Ελλήνων. Με την εξαίρεση μιας χούφτας αξιόλογων προσπαθειών, η πλειοψηφία βλέπει τα... τρένα να περνούν. Τα τρένα αυτά, με επιβάτες ακόμη και τους πιο άπειρους κυβερνοναύτες δεν κάνουν στάση σε ρημαγμένους σταθμούς. Το ρίσκο που δεν αντιλαμβάνονται όσοι ξεκινούν με τυμπανοκρουσίες το ιντερνετομάγαζό τους -"περίπτερο" ή μαγαζί γωνία αδίάφορο- είναι πώς ο σέρφερ που θα αντικρίσει μία από τα ίδια, θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.
Όλο το παιχνίδι παίζεται στο να καταφέρεις να μπεις στα "αγαπημένα" του επισκέπτη. Ή καλύτερα, να τον αναγκάσεις να ζει με την αγωνία μήπως χάσει κάποιο update. Να ψάχνει τρόπους να βλέπει το site με όσον το δυνατό λιγότερα κλικ. Μοναδική δικαιολογία για σποραδικές αργοπορίες είναι το site να έχει τόσο "βάθος" ώστε να δίνεται η ευκαιρία για ξεκάρφωμα -και ο επισκέπτης να μην αισθανθεί την όποια αργοπορία.
Αυτά δεν γράφονται από τη σκοπιά κάποιου ανθρώπου του μάρκετινγκ, αλλά από αυτή του κοινού σέρφερ. Που, πρόσφατα, άκουσε εμβρόντητος κάποιον να του δηλώνει πώς το site για το οποίο είναι υπεύθυνος, αργεί χαρακτηριστικά να "φρεσκαριστεί", καθώς περιμένει πρώτα τη... διαφήμιση! Excuse me?!
Κοντολογίς, ή είσαι στον αφρό των ημερών (βλ. ανθυπο-είδηση που αφορά στο ποια εταιρία μπήκε στο secondlife και "παίζει" σε όλα σχεδόν τα ΜΜΕ του πλανήτη εντός 20 λεπτών) ή απλά δεν υπάρχεις. Από τη μία στο εξωτερικό δημοσιεύονται έρευνες "αντοχής" των χρηστών στο... άνοιγμα μιας σελίδας -ούτε μισό λεπτό-, και από την άλλη, στα καθ' ημάς υπάρχουν εμπορικά (τρομάρα τους) sites που μοιάζουν με μαυσωλεία.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment